رنگ مو و سرطان موضوعی است که نگرانی های زیادی را در جامعه ایجاد کرده است. استفاده از مواد شیمیایی در رنگ مو ها، به ویژه رنگ مو های دائمی ، می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان منجر شود. در گذشته، برخی از مواد شیمیایی مورد استفاده در رنگ مو ها مانند آمین های آروماتیک به عنوان مواد سرطان زا شناخته شده بودند. اگرچه تولیدکنندگان در دهه ۱۹۷۰ تغییراتی در فرمولاسیون رنگ موها ایجاد کردند تا این مواد مضر را حذف کنند، هنوز مشخص نیست که آیا مواد شیمیایی فعلی استفاده شده در این محصولات سرطان‌زا هستند یا خیر.در این بلاگ از سایت فایلسو به بررسی جامع این موضوع می پردازیم.
چرا نگرانی وجود دارد که رنگ مو ها ممکن است باعث سرطان شوند ؟
رنگ مو ها از مواد شیمیایی برای تغییر رنگ مو استفاده می‌کنند. سه نوع اصلی رنگ مو وجود دارد: دائمی ، نیمه دائمی و موقت.
رنگ مو های دائمی که حدود ۸۰٪ از محصولات رنگ موی موجود در بازار را تشکیل می‌دهند، از مواد واسط بی رنگ و ترکیب‌کننده‌های رنگ استفاده می‌کنند. در حضور پراکسید هیدروژن ، مواد واسط و ترکیب‌کننده ها با یکدیگر واکنش داده و مولکول های رنگ دانه ای را تشکیل می‌دهند. رنگ های تیره تر با استفاده از غلظت های بالاتر مواد واسط به دست می‌آیند.
سایر انواع رنگ مو، یعنی رنگ موهای نیمه دائمی و موقت، این واکنش های شیمیایی را شامل نمی‌شوند. به جای آن، آن ها شامل ترکیبات رنگی هستند که مستقیماً مو را رنگ می‌کنند.
برخی از مواد شیمیایی موجود در محصولات رنگ مو گزارش شده که سرطان زا هستند. این مواد شامل آمین های آروماتیک هستند که به عنوان واسط های رنگ در فرمولاسیون های اولیه رنگ موهای دائمی استفاده می‌شدند.
در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۷۰، تولیدکنندگان مواد موجود در محصولات رنگ موی دائمی را تغییر دادند تا برخی از مواد شیمیایی سرطان زای مورد استفاده به عنوان واسط های رنگ را حذف کنند . افرادی که به‌طور مکرر از رنگ مو ها به عنوان بخشی از شغل خود استفاده می‌کنند، مانند آرایشگران حرفه ای ، احتمالاً در معرض مواد شیمیایی مضر بیشتری در این محصولات قرار دارند نسبت به افرادی که موهای خود را در سالن رنگ می‌کنند یا در خانه رنگ می‌کنند (یعنی “استفاده‌کنندگان شخصی” از رنگ مو). بنابراین، مطالعاتی برای درک هم قرارگیری در معرض رنگ موها در محیط کاری و هم قرارگیری در معرض استفاده شخصی انجام شده است.
تخمین زده شده است که بین ۵۰٪ تا ۸۰٪ از زنان در ایالات متحده ، ژاپن و اتحادیه اروپا از رنگ موها استفاده کرده‌اند . با توجه به استفاده گسترده از محصولات رنگ مو ، اگر این محصولات حتی تأثیر کمی بر ریسک سرطان داشته باشند، می‌تواند به یک اثر عمده بر سلامت عمومی منجر شود.
رنگ مو ها و خطر ابتلا به سرطان برای آرایشگران
در سال ۲۰۱۰، گزارشی از سوی آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان (IARC) نتیجه‌گیری کرد که برخی از مواد شیمیایی که آرایشگران حرفه‌ای در معرض آن‌ها قرار می‌گیرند، احتمالاً سرطان‌زا هستند . این نتیجه گیری بر اساس بسیاری از مطالعاتی است که افزایش ریسک سرطان مثانه را در آرایشگران که به‌طور حرفه‌ای در معرض رنگ مو بودند، یافته‌اند. یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۰ از ۴۲ مطالعه نشان داد که هرچه مدت زمان بیشتری یک نفر به عنوان آرایشگر کار کرده باشد، احتمال بیشتری دارد که به سرطان مثانه مبتلا شود. کسانی که حداقل ۱۰ سال به عنوان آرایشگر کار کرده بودند، تقریباً دو برابر بیشتر از کسانی که هرگز به عنوان آرایشگر کار نکرده بودند، احتمال ابتلا به سرطان مثانه داشتند .
یک مطالعه به بررسی ریسک ها در میان آرایشگران سوئدی در دوره های زمانی مختلف پرداخت. این مطالعه هیچ ریسک افزایشی در دهه های اخیر پیدا نکرد، که نشان می‌دهد استفاده حرفه ای از رنگ مو های مدرن، که دیگر حاوی آمین‌های آروماتیک نیستند، ممکن است با ریسک سرطان مثانه مرتبط نباشد .
رنگ مو ها و خطر ابتلا به سرطان برای سایر افراد
مطالعات اپیدمیولوژیکی مختلفی به بررسی ارتباطات احتمالی بین استفاده شخصی از رنگ مو و ریسک چندین سرطان پرداخته‌اند. بر اساس مرور شواهد موجود، گروه کاری IARC استفاده شخصی از رنگ مو ها را به‌طور کلی “قابل طبقه‌بندی به عنوان سرطان زا برای انسان” نمی‌داند .
سرطان مثانه
یک تحلیل در سال ۲۰۱۴ از داده های جمع‌آوری شده از ۱۷ مطالعه هیچ شواهدی از افزایش ریسک سرطان مثانه مرتبط با استفاده شخصی از رنگ مو نیافت . با این حال، برای استفاده شخصی از رنگ موهای دائمی به‌طور خاص، شواهد ارتباط با سرطان مثانه متناقض است. برخی مطالعات هیچ ارتباطی نیافتند، در حالی که دیگر مطالعات ارتباطی در زیرگروه‌های خاصی از استفاده‌کنندگان یافتند.
لنفوم غیر هوچکین
تعدادی از مطالعات به بررسی رابطه بین استفاده شخصی از رنگ مو و ریسک لنفوم غیر هوچکین (NHL) پرداخته‌اند، با نتایج متناقض. یک تحلیل تجمیعی از چهار مطالعه مورد-کنترل یافت که زنانی که قبل از سال ۱۹۸۰ (قبل از تغییر فرمولاسیون ها برای حذف ترکیبات سرطان زا) شروع به استفاده از رنگ مو کرده بودند، ۱٫۳ برابر بیشتر احتمال داشتند که به NHL مبتلا شوند نسبت به زنانی که هرگز از رنگ مو استفاده نکرده بودند، در حالی که هیچ افزایش ریسکی برای زنانی که بعد از سال ۱۹۸۰ شروع به استفاده از رنگ مو کرده بودند، دیده نشد . یک مطالعه کوهورت بزرگ در سال ۲۰۲۰ هیچ ارتباطی بین استفاده شخصی از رنگ مو و ریسک لنفوم غیر هوچکین گزارش نکرد.
سرطان سینه
بسیاری از مطالعات به بررسی ارتباطات ممکن بین استفاده از رنگ مو و سرطان سینه پرداخته‌اند، با نتایج مختلط و ناسازگار. با این حال، مطالعات اخیرتر که به بررسی جمعیت های بزرگتر زنان با دوره‌های پیگیری طولانی‌تر و توصیف دقیق‌تر رنگ موها و سایر عوامل ریسک سرطان سینه پرداخته‌اند، یافته‌اند که برخی از انواع مواجهات ممکن است با ریسک همراه باشند.
به عنوان مثال، یک مطالعه کوهورت بزرگ در ایالات متحده که عمدتاً شامل زنان سفیدپوست بود، افزایش ریسک سرطان سینه به‌طور کلی، و سرطان های سینه با گیرنده هورمونی منفی، با افزایش مواجهه به رنگ مو گزارش کرد . مطالعه ای دیگر از زنان ایالات متحده که از رنگ مو های تیره یا دائمی استفاده کرده بودند، یافت که ریسک های سرطان سینه در افرادی که گزارش دادند از هرگونه رنگ مو استفاده کرده‌اند، بیشتر از کسانی بود که گزارش دادند از هیچ رنگ مویی استفاده نکرده‌اند. هنگامی که نویسندگان داده ها را بر اساس گروه نژادی تحلیل کردند، یافتند که در میان زنان سفیدپوست غیر هیسپانیک ، استفاده‌کنندگان از رنگ مو ۱٫۰۷ برابر بیشتر احتمال داشتند به سرطان سینه مبتلا شوند نسبت به غیر استفاده‌کنندگا و در میان زنان سیاه پوست، استفاده‌کنندگان ۱٫۴۵ برابر بیشتر احتمال داشتند به سرطان سینه مبتلا شوند نسبت به غیر استفاده‌کنندگان.
برخی از مطالعات یافته اند که افرادی که رنگ موی دائمی را خودشان در خانه اعمال می‌کنند، ریسک بیشتری از سرطان سینه دارند نسبت به کسانی که آن را به‌طور حرفه‌ای اعمال می‌کنند.
کراتین و ریسک سرطان
درمان‌هایی که برای صاف کردن یا نرم کردن مو استفاده می‌شوند، حاوی ترکیبی از مواد شیمیایی هستند. برخی از فرمولاسیون‌ها حاوی کارسینوژن فرمالدهید به عنوان یک ماده فعال هستند. چندین مطالعه ارتباطاتی بین استفاده از صاف‌کننده‌ها یا ریلکسرهای مو و توسعه بعدی سرطان سینه یافته‌اند.
در یک مطالعه در نیویورک و نیوجرسی، زنان سفیدپوستی که تا کنون از ریلکسرهای شیمیایی مو استفاده کرده بودند، ۱٫۷ برابر بیشتر احتمال داشتند نسبت به غیر استفاده‌کنندگان به سرطان سینه مبتلا شوند، اما چنین ارتباطی در زنان سیاه‌پوست مشاهده نشد.
در یک مطالعه دیگر، زنانی که از این محصولات استفاده کرده بودند، ۱٫۶ برابر بیشتر احتمال داشتند نسبت به غیر استفاده‌کنندگان به سرطان سینه مبتلا شوند .
یک مطالعه در ایالات متحده یافت که زنانی که حداقل یک بار در ماه گذشته از صاف کننده های مو استفاده کرده بودند، ۱٫۳ برابر بیشتر احتمال داشتند نسبت به غیر استفاده‌کنندگان به سرطان سینه مبتلا شوند . در همان گروه از زنان، استفاده مکرر از صاف‌کننده ها و فرها در دوران نوجوانی با ریسک بالاتر سرطان سینه قبل از یائسگی مرتبط بود .
یک مطالعه از زنان سیاه‌پوست شواهدی یافت که استفاده‌کنندگان سنگین از ریلکسرهای موی حاوی لی، بیشتر احتمال داشتند به سرطان های سینه با گیرنده استروژن مثبت مبتلا شوند نسبت به استفاده‌کنندگان هرگز یا سبک .
اخیراً، یک مطالعه یافت که زنانی که در ۱۲ ماه گذشته از هرگونه محصولات صاف‌کننده استفاده کرده بودند، ۱٫۸ برابر بیشتر احتمال داشتند به سرطان رحم مبتلا شوند نسبت به کسانی که هرگز از چنین محصولاتی استفاده نکرده بودند.از آنجا که صاف‌کننده‌ها و ریلکسرهای مو حاوی ترکیبات شیمیایی مختلفی هستند، مطالعات آینده سعی خواهند کرد تعیین کنند که کدام مواد شیمیایی تأثیرات خاصی بر سلامت دارند.