MS: a CNS and systematic autoimmune disease
بیماری ام اس چیست ؟
اِم‌اِس (به انگلیسی: Encephalomyelitis Disseminata یا Multiple Sclerosis) که با نام اختصاریِ اِم‌اِس یا MS شناخته می‌شود، یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلولهای عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب‌دیدگی می‌تواند در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند اختلال ایجاد کند و باعث به وجود آمدنِ علائم و نشانه‌های زیادِ جسمی شود.ام‌اس به چند شکل ظاهر می‌شود و علائم جدید آن یا به صورت عودِ مرحله‌ای (به شکل برگشتی) یا در طولِ زمان (به شکل متناوب) اتفاق می‌افتد.
مولتیپل اسکلروزیس (MS)
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری التهابی است که منحصراً ماده سفید سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تحت تأثیر قرار می دهد. اگرچه یک واکنش ایمنی موضعی در CNS وجود دارد ، ناهنجاری های ایمنی که با فعالیت بیماری ارتباط دارد در بخش ایمنی محیطی بیماران MS نیز یافت می شود.
این ناهنجاری ها عمدتا شامل نقص های ایمنی در عملکرد سلول T است که با بیش فعالی سلول T و B مرتبط است. در این بررسی ، دیوید هافلر و هوارد واینر شواهدی را در مورد ناهنجاری های سلول T در بیماری MS مشابه با سایر بیماریهای خود ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک و آرتریت روماتوئید مورد بحث قرار می دهند و نقص سیستم ایمنی در خون بیماران MS را نشان می دهند. همراه با مهاجرت سریع سلولهای T فعال از خون محیطی به CNS. این که ایمونوتراپی به بخش ایمنی محیطی بر روند بیماری تأثیر می گذارد ، استدلال آنها را تأیید می کند.
به طور خاص ، تابش کل لنفوئید از بخش ایمنی محیطی MS پیشرونده را بهبود می بخشد در حالی که درمان سیستمیک با IFN-γ بیماری را بدتر می کند. آنها نتیجه می گیرند که پاسخ التهابی CNS ارتباط تنگاتنگی با بخش ایمنی بدن محیطی دارد و از جهاتی به آن وابسته است.
علائم اولیه ام اس یا بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) شامل موارد زیر است:
- مشکلات بینایی
- سوزن سوزن شدن و بی‌حسی
- درد و اسپاسم
- ضعف یا خستگی
- مشکلات تعادل یا سرگیجه
- مشکلات مثانه
- اختلال عملکرد جنسی
- مشکلات شناختی
