Morfologi Dialek Mehri Qishn di Yemen.
Kajian ini menerangkan tentang morfologi Mehri Qishn (diringkaskan sebagai MQ) di Yemen. MQ merupakan salah satu daripada enam Bahasa Moden Arab Selatan yang tidak mempunyai tulisan khusus, yang mempunyai pertalian dengan rumpun Semitik barat cawangan selatan. Ia dianggap sebagai bahasa yang diancam kepupusan. Secara khususnya, kajian yang bersifat deskriptif ini bertujuan: (1) untuk mengenalpasti unsur-unsur morfologi (morfem-morfem, bentuk-bentuk linguistik dan lain-lain) dalam dialek MQ, (2) untuk menerangkan bentuk-bentuk fonem pada morfem-morfem dialek MQ, (3) untuk menerangkan bagaimana morfem-morfem dialek MQ terbentuk dan dibahagi-bahagikan di dalam lingkungannya. Kajian ini mengadaptasikan kaedah etnografik yang berbentuk kualitatif. Ia melibatkan lebih kurang sepuluh orang pemberi maklumat (informan) daripada sejumlah 35 orang yang terdiri daripada pelbagai peringkat umur, yang dipilih berdasarkan persampelan secara pertimbangan (pengadilan). Data-data dalam morfologi MQ telah diperolehi dengan menggunakan kaedah berikut: Senarai Swadesh, temubual informal, pemerhatian peserta (participant observation) suatu soalselidik morfologi lisan yang direka dan diadaptasi daripada soalselidik Dahl's (1985) dan Bouquiaux dan Thomas (1992) khusus untuk tujuan ini. Beberapa model dan teori juga telah diadaptasikan sebagai dasar kepada kaedah penyelidikan dan juga untuk menerangkan data morfologi dalam kajian ini. Ini termasuklah Teori Perangkaian dalam Morfologi Semitik (morfologi akar kata dan corak), Model Percubaan Deskriptif Sinkronik dan pendekatan eklektik IP+WP. Maklumat yang diperolehi daripada data morfologi dalam kajian ini mendedahkan bahawa MQ suatu bahasa yang berdasarkan sistem akar kata tri-konsonan dalam lingkungan morfologi akar kata dan corak. Akar kata itu sendiri tidak mempunyai sebarang makna yang mutlak, tetapi lebih merupakan sebagai satu set akar kata yang mengandungi tiga konsonan yang bermungkinan membawa lingkungan makna yang tertentu (Kramer, 2005). Akar kata tersebut hendaklah dimasukkan ke dalam corak terbitan, yang terdiri daripada huruf-huruf vokal di antara setiap konsonan dan kadangkala mengandungi juga penambahan imbuhan, bagi membolehkan maknanya menjadi nyata. Sebagai tambahan, MQ mempunyai peranti pembentukan kata kedua seperti struktur kata dasar dan akhiran, yang menghubungkan kata akhiran pada suatu teras, yang pada kebiasaannya merupakan suatu perkataan, seperti yang terdapat dalam bahasa Inggeris. Dapatan kajian menunjukkan bahawa MQ adalah satu bahasa Semitik yang mempunyai ciriciri sintetik yang tinggi, yang kaya dengan unsur-unsur morfologi. Sistem kata kerja dan frasa namanya adalah sangat mudah berubah-ubah, dengan kata awalan dan kata akhiran sebagai penunjuk kategori bagi kelas kelas seperti orang, nombor, gender dan kala kata kerja. Morfologi terbitannya juga kaya dan mempunyai pelbagai kata terbitan tambahan yang terdiri daripada berbagai jenis struktur di samping mempunyai kata akar, kata dasar dan alomorf imbuhan yang sangat kompleks. Akhir sekali, implikasi pedagogi dan penyelidikan selanjutnya dicadangkan untuk mendapatkan pemahaman yang lebih menyeluruh terhadap sistem linguistik dan kedudukan MQ itu sendiri di samping mendapatkan garis panduan ke arah pemeliharaan MQ.
The Morphology of Mehri Qishn Dialect in Yemen.
This study describes the morphology of Mehri Qishn (henceforth, MQ) in Yemen. MQ is one of the six Modern South Arabian unwritten languages, related to the southern branch of the western Semitic family. It is considered as an endangered language. Specifically, this descriptive study aimed: (1) to identify the morphological items (morphemes, morphs, etc.) of Mehri Qishn dialect, (2) to describe the phonemic shapes of Mehri Qishn dialect morphemes, (3) to describe how Mehri Qishn dialect morphemes are internally formed and distributed. The study adopted the ethnographic qualitative design. It involved 10 key informants out of 35 of different ages selected by judgment sampling. The data on MQ morphology were elicited by following Swadesh list, informal interview, participant observation, and oral morphology questionnaire which were designed and adapted from Dahl’s, (1985) and Bouquiaux and Thomas questionnaires (1992). A number of models and a theory were adopted as the basis for research design and for describing the morphological data of the study. They include Nonconcatenative Theory of Semitic Morphology (Root and Pattern Morphology), Synchronic Descriptive Experimental Model, and Item and Process (henceforth, IP) and Word and Paradigm (henceforth, WP) Eclectic Approach. The elicited morphological data of the study revealed that MQ is based on a tri-consonantal root system within Root and Pattern Morphology. Roots themselves have no definite meaning, but rather a root set of three consonants carries a range of potential meanings (Kramer, 2005). A root must be placed into a derivational pattern, which consists of vowels between each consonant and sometimes the addition of affixes, in order for the meaning to be realized. Additionally, MQ has a second word-formation device i.e. the stem and-suffix structure, which attaches a suffix to a base, usually a word, as in English. The findings showed that MQ is a highly synthetic Semitic language with a rich morphology. The verbal and nominal systems are highly inflectional, with prefixes and suffixes indicating categories such as person, number, gender and tense for verbs. Derivational morphology is also rich and varied with a large array of derivational affixes of various structures and with an extremely complex root, stem and affix allomorphy. Finally, pedagogical implications and further research are suggested to reach a more comprehensive understanding of the linguistic system and situation of MQ and a guideline towards MQ preservation.